 |
Wpadł mi do głowy świetny pomysł. Często pokazuję zdjęcia z Łódzkiego Ogrodu Botanicznego, ale są na nich przeważnie małe stwory. Nie widać skali, nie widać wielkości terenu po jakim się poruszam. Dzisiaj postanowiłem pokazać jak duży jest Ogród. Wszystko szło dobrze, dopóki nie nadziałem się na pierwsze bezkręgowce… |
 |
Miniony tydzień był, mówiąc krótko, beznadziejny. Fatalna pogoda i nawał pracy sprawiły, że od niedzieli nie miałem okazji pójść na spacer. Dopiero dzisiaj odwiedziłem ponownie Łódzki Ogród Botaniczny. Wizyta nie była długa, ale za to udało mi się spotkać dwa bardzo ciekawe zwierzaki – motyla i pająka. |
 |
Niedzielna idea była taka, jak w tytule pożyczonym od Szekspira. Pójść na spacer do Łódzkiego Ogrodu Botanicznego. Cieszyć się słońcem, niebem i kolorami kwiatów, bo to je chciałem fotografować. Nie pisać wiele, w końcu odpocząć. Jak zwykle plan wziął w łeb, a w obiektyw zamiast kwiatów zaczęły wpychać się owady. |
 |
W komentarzu pod moim ostatnim wpisem kolega Krzysiek napisał – „niezwykle staranne zdjęcia…”. Tak się nad tym zastanowiłem i faktycznie, większość moich zdjęć wygląda jak wyrzeźbiona z cukierków, zwanych landrynkami. A następnie zalaminowanych w plastiku. Dzisiaj zastanowię się, dlaczego tak jest, a na koniec rzucę coś brudnego. |
 |
Często piszę o Łódzkim Ogrodzie Botanicznym. Ktoś, kto czyta moją stronę, mógłby pomyśleć, że Ogród to głównie owady skupione na kilku roślinach. Nic bardziej mylnego. Dzisiaj pierwszy odcinek szerszej prezentacji mojego ulubionego miejsca spacerów. Miejsca bardzo zróżnicowanego i arcyciekawego. |
 |
Po zmasowanym ataku bezkręgowców i mikołajków, pora zmienić nieco klimat. Bohaterami dzisiejszego wpisu będą grzyby, które też bardzo cenię i lubię, i to nie tylko na gruncie czysto fotograficznym. Żeby nie było jednak monotematycznie, na koniec spadnie deszcz. Bardzo solidny deszcz. |
 |
Starsi czytelnicy być może pamiętają zabawny program radiowy „Para-męt pikczers czyli kulisy srebrnego ekranu” autorstwa Kociniaka i Zaorskiego. Pożyczyłem sobie z niego tytuł, ponieważ dzisiejszy wpis będzie o momentach, jakie dane było mi podejrzeć w ciągu ostatnich kilku tygodni. W Łódzkim Ogrodzie Botanicznym i nieco dalej. |
 |
Owady schodzą dzisiaj na plan dalszy. Bohaterem odcinka będzie „menadżer rodziny”, postać mocno rozpowszechniona w naszym społeczeństwie, wciąż mająca się dobrze i łatwa do oznaczenia. W ciągu ostatniej sesji fotograficznej przy mikołajkach, miałem okazję spotkać kilku przedstawicieli tego gatunku. |
 |
Nęk świerszczojad (Sphex funerarius) to duża i bardzo rzadka błonkówka do tej pory nie notowana w Centralnej Polsce. Tymczasem w ciągu minionego tygodnia udało mi się dokonać kilku obserwacji i po raz pierwszy stwierdzić jej występowanie na terenie Łodzi, a dokładniej, Łódzkiego Ogrodu Botanicznego. |
 |
Przyszła pora na wpis poświęcony jednej roślinie i wielu owadom. Mam kilku botanicznych faworytów, wśród nich dwie gwiazdy, które nie zawiodły mnie nigdy, oferując zawsze bogactwo odwiedzających je bezkręgowców. Pierwsza z nich to jeżówka (Echinacea purpurea), druga – mikołajek polny (Eryngium campestre L.). I to właśnie jemu dedykuję dzisiejszy odcinek. |